Wat is lactose-intolerantie?
Normaal wordt melksuiker of lactose in de dunne darm, met behulp van het enzyme lactase, gesplitst in glucose en galactose. Glucose en galactose zijn suikers die door de darmwand opgenomen kunnen worden. Wanneer het enzyme niet of onvoldoende aanwezig is, zal de lactose niet volledig gesplitst en opgenomen worden. Hierdoor zal de lactose in de dikke darm komen. Normaal is er in de dikke darm geen suiker meer aanwezig. De bacteriën in de dikke darm gaan deze suiker vergisten. Door de aanwezige suikers gaat er eveneens veel water vastgehouden worden in de dikke darm.
Hierdoor gaat er:
- krampen voorkomen, misselijkheid, een opgezette buik en toegenomen winderigheid
- heel dunne tot waterige stoelgang gevormd worden
- de kleur meestal geel tot groen zijn
- de hoeveelheid van de stoelgang toenemen en frequenter plaatsvinden met de nodige krampen en rommelingen.
Dit probleem kan aangeboren zijn of verkregen bij patiënten met darmaandoeningen, waarbij het darmvlies beschadigd wordt (bv. glutenovergevoeligheid, gastro-enteritis…). In dit laatste geval zal men na verloop van tijd weer normaal lactose kunnen verdragen indien de eerste aandoening goed behandeld wordt.
In het Verre Oosten kan bijna niemand lactose verteren, rond de Middellandse Zee is dat 50% van de bevolking. Naar schatting kan 70-80% van de wereldbevolking geen lactose verteren. Mensen in Europa vormen de uitzondering op de regel. Zij kunnen in het algemeen wel heel hun leven lang melksuiker verteren.
Er is geen reden om levenslang melk- en melkproducten uit de voeding te bannen. Er bestaat een grote individuele variatie in de mate waarin lactose verdragen wordt. Lactose-intolerantie kan verbeteren door lactose in de voeding langzaam te verhogen.
Met voedingsadvies kan men de klachten van lactose-intolerantie voorkomen !